Wonderlijk
Voordat ik schrijf over alles wat we afgelopen zes weken hebben gedaan eerst even hoe ontzettend goed het met Isa gaat. Tijdens de kindervakantieweek en de eerste 10 dagen op de camping klaagde ze af en toe over pijn in haar rechter voet en been. We moesten haar geregeld dragen. Tuurlijk was er een relatie tussen de mate waarin ze iets (niet) wilde en de mate waarin ze klaagde. Ook aan haar bewegen, als ze 's ochtends naar de WC liep was echter wel duidelijk dat er iets op deze plekken broeide. Het gekke is dat Isa het laatste deel van de vakantie niet meer geklaagd heeft en dat ze duidelijk meer kon lopen. Samen met Mila heeft ze een kilometer of vier gelopen, waarbij ze slechts halverwege even werd gedragen. Ook na de vakantie gaat het nog steeds wonderlijk goed met Isa. Geen beperkingen, geen pijn. Ze is vorige week bruisend aan groep drie begonnen. Gisteren en vandaag klaagde ze voor het eerst, maar nog niet genoeg om onze hoop op een wonder de nek om te draaien.
Een supervakantie
Tussen nu en de laatste blog hebben we genoten van een heerlijke vakantie en hebben we veel gedaan. We hebben met de vouwwagen op een super idyllische camping bij een fantastisch meertje in de Vogezen gestaan. Veel zwemmen en kanoën. Er waren veel kinderen en Lot, Joppe en Isa hadden volop vriendjes om te spelen.
Lot en buurmeisje Merle hadden de handen vol aan de productie, marketing en verkoop van vriendschapsbandjes de zg. "MerLot" bandjes. Lot heeft met de inkomsten (€33,-) borduurgaren en een soort wieltje aangeschaft en zet de business thuis voort. De opbrengst is voor Villa Joep. We waren best verrast en hartstikke trots, toen Lot daarmee kwam.
De laatste week met Jim, Fien, Edith en Bidjai was extra gezellig en zorgde voor wat extra diepgang.
Onderweg naar huis zijn we een paar dagen op bezoek geweest bij Alex, Judith, Noah en Mila op een wilde camping langs de Semois. De charme van de camping zat vooral in het s'avonds vuurtje stoken aan die mooie rivier met naast ons een enorme hoge stenen boogbrug. Voor ons was het lekker vertrouwd BBQ'en en bijkletsen met mijn zus en zwager.
Isa's zesde verjaardag en Texel
Isa's verjaardag was, ondanks het dubbele gevoel,een groot feest: Isa vond het ook nu heerlijk om in het centrum te staan en genoot van alle cadeau's en aandacht. 's Avonds bij het naar bed brengen vroeg ze "mag ik morgen nog een beetje jarig zijn?"
Margrit, Lot en Isa zijn drie dagen op bezoek geweest bij Dorothe, Cor, Yannick, Aaron en Marit in Texel op de camping. Ik kreeg drie vrolijke en uitgewaaide meiden terug. Dit viel deels samen met het Jong Nederland kamp van Joppe, dat ook geweldig was. Joppe was vooraf bang dat hij Margrit teveel zou missen, maar dat is helemaal goed gegaan. Donderdagavond thuis onder de douche, na terugkomst, stond hij te huilen onder de douche, omdat hij het kamp miste. Wat wil je nog meer....
Gewone sores van het huishouden
Alles gaat, naar omstandigheden heel goed. Toch maken die omstandigheden dat het ogenschijnlijke normale leven, anders aanvoelt. Margrit en ik zijn veel moe en hebben minder pit,puf en energie. De veerkracht is er soms een beetje uit. De gewone sores van het huishouden, de heel gewone dingen, leiden sneller tot frustratie en in combinatie met de werkroutine tot een kort lontje.
Affijn een beetje aandacht voor organisatie, planning, relativeren en realiteitszin over klustempo en beschikbare energie en het ziet er al weer een stuk plezieriger uit. Loslaten en stil staan bij waar ik mijn aandacht op wil richten: dat is de uitdaging.
Intussen hebben wij een super "SUPER OPKIKKERDAG" gehad, hallelujah, daarover binnenkort meer.
TV uitzending
Komende vrijdag 23 augustus om 21.10 uur op Nederland 2 vertel ik het verhaal over Isa en de betrokkenheid van de omgeving in "recht uit het hart" van de KRO.
