weer thuis na de 3e kuur

Isa is zondagmiddag weer thuisgekomen na 5 dagen chemo. Het was hartstikke goed gegaan, ze vroeg de hele tijd of we bezoek mee wilde nemen. Alleen papa of mama is natuurlijk ook maar saai. Dus vrijdag was Hester met Sara en Hanna gekomen en zaterdag Sandra met Freekje en Jouke. Dat vindt ze dan echt supergezellig. Isa heeft in het ziekenhuis geen mutsje/doekje op haar hoofd en wij dachten zelf dat dat dan wel indruk zou maken op het bezoek. Maar toen aan Hanna werd gevraagd hoe het met Isa was was haar antwoord: "joh, weet je hoe haar deur opengaat? daar moet je gewoon tegen aan schoppen" (is nl. een automatische deur met een plaatje op de muur bevestigd waar je tegenaan schopt) en "ze heeft een wc helemaal voor haar alleen". Toch weer verrassend voor ons volwassenen hoe kinderen reageren.
Zaterdag had ze pas voor de 1e keer overgegeven. Voor ze zondag naar huis mocht moesten ze nog een naaldje plaatsen in haar been, hier maakte ze zich zo druk om dat ze weer over moest geven en ook haar sondeslangetje er uit kwam. Oma Lidy had in het ziekenhuis geslapen bij Isa en heeft haar gelukkig ook kunnen troosten.
Papa had thuis een appeltaart gebakken dus het was weer een welkom thuis voor Isa.
Helaas had ze 's nachts thuis weer overgegeven en kwam haar sondeslangetje er weer uit. Wat een paniek zie je dan bij haar. Nadat alles weer gepoetst was mocht ze bij papa en mama in bed en dan is ze weer enorm opgelucht en kletst ze je de oren van het hoofd, jammer dat dat 's nachts om 2.00 uur is......
's Morgens heeft iemand van de thuiszorg de sonde weer opnieuw ingebracht en toen wilde Isa wel naar school. 's Middags heeft ze rustig thuis op de bank gezeten en wat tv gekeken.