Ondertussen

Tussen kuur 4 en 5
Na de vierde kuur was er volop tijd en ruimte voor ontspanning en leuke acties.
Opa Pierre en Oma Lidy hebben tijdens hun twee en een halve week durende verblijf de volledige zorgen voor Isa overgenomen. Mijn moeder deed dienst als juf, verpleegster oma en uiteraard ook moeder. Isa heeft genoten van school, ze kon er vaak geen genoeg van krijgen, alle voor haar bekende rituelen, kwamen langs: een liedje bij het naar binnen gaan, een liedje in "de kring"' een liedje bij het naar buiten gaan enz.  Ook mijn moeder gebruikte net als ik de beschreven opdrachten in de klapper van de wereldschool als basis. Zij wist Isa meer mee te trekken, door de verhaaltjes, liedjes en spelletjes omheen.  Het lijkt wel een vak : juf.
Opa was vooral opa voor de leuke spelletjes maar ook vader en huisman: hij deed de boodschappen en zorgde voor smaakvolle maaltijden.

Vogelen
Ik kon daardoor onder andere twee dagen heerlijk uitwaaien met Onno de vader van Puck in één van de twee trekvogel paradijzen van de VS. De belofte "best birding place in the world" was een nogal enthousiaste Amerikaanse overkwalificatie met voor ons iets van 100 soorten in twee dagen. Toch was het ook voor het vogelen zeer de moeite waard. Het was echt fantatstisch om eruit te zijn, heerlijk weer, mooie omgeving en bovenal beregezellig.

Huis aan zee
Kort na terugkomst in Philly hebben we de spullen gepakt om tien dagen te logeren in het huis van een zoon van vrienden van mijn ouders aan de kust in Connecticut. Echt waar.
De al hoge verwachtingen werden nog overtoffen: een erg mooi en fijn huis op een nog fijnere en mooiere locatie. Licht, ruim, smaakvol en luxe, met een heerlijke tuin met uitzicht op vele hectaren getijde kreek en moeras. Ik ken vogelkijkhutten op minder mooie locaties. Een vrienelijke vriend van de eigenaar, heeft ons in een speedboot rondgevaren in de schitterende baai, in het laatste gouden licht aan het eind van de zondagmiddag: Echt geweldig.

Intussen keken wij al erg uit naar de komst van Margrit. Nadat we hier twee dagen waren ben ik haar van het vliegveld wezen halen. We hadden een erg gezellige avond samen in Philadelphia. 
Toen we in Connecticut aankwamen was Isa zo blij om Margrit weer te zien, een heel vrolijk gezicht. 
De eerste twee dagen kon ze geen genoeg van haar mamma krijgen.

In het huis was, volop speelgoed voor Isa, super lekkere koffie en mooie strandjes op loopafstand. We hebben genoten en hadden volop gelegenheid om buiten te zitten of lekker uit te waaien.

We zaten net ten noorden van New York. Eerst zijn opa en oma een dagje met de trein naar "The City" geweest, daarna Margrit en ik. Toch wel erg bijzonder om hier een dag rond te struinen.

Zondag 30 september hebben we mijn ouders, naar het vliegveld gebracht voor hun terugvlucht. Het was fijn en gezellig dat ze hier waren. Toch ook een bijzondere manier om tot elkaar te komen.                    
Daarna samen met zijn drieen nog een paar ontspannen dagen gehad. Isa's grootste wens hier was om nog eens naar het "please touch " museum te gaan met Margrit.  Ook haar vierde keer vond ze geweldig, met opnieuw als hoogtepunt het doktertje spelen in het ziekenhuis.

En Isa dan?
Isa is deze hele periode erg opgewekt, vrolijk en redelijk energiek geweest. Wel was ze de eerste dagen na het ziekenhuis stijf en houterig, vooral met rennen. In de tuin en het huis in Connecticut, kreeg ze veel meer beweging, waardoor ze zienderogen makkelijker bewoog en energieker werd.

Direct twee dagen na de start van de orale chemo werd al weer duidelijk dat we haar uit de zon moeten houden en consequent moeten insmeren met hydraterende creme en zonnebrand. Even een half uur niet opgelet en haar hele voorhoofd zat de dag erop onder de losse velletjes. Prettig dat de laatste twee accutane kuren in Nederland zijn, met warme jassen en mutsen weer.

Nog even met Isa de kar trekken en dan zijn we weer samen met zijn vijfen.